De Seizoenen is ontstaan vanuit werk ervaring, maar ook vanuit eigen ervaring. Ik heb altijd gewerkt in de dienstverlenende sector; jeugd en gezinswerk, gesloten psychiatrie en maatschappelijk werk. Daarbij maakte ik al snel kennis met mensen welke overvraagd werden door het leven en hierbij niet een steun in de rug hadden of durfden te vragen. Naarmate ik ouder werd deden zich ook steeds meer verdrietige ervaringen in mijn eigen leven voor en merkte ik dat iedereen een bordje vol krijgt van het leven. Dit kan je enorm uit balans brengen, zelfs als je jezelf altijd als een evenwichtig en stabiel persoon hebt ervaren.

Tijdens een emotioneel zware ervaring merkte ik al snel dat ik psychosomatische klachten ontwikkelde, welke ik destijds bestempelde als fysieke klachten. Toen al het fysieke werd uitgesloten kon ik niet anders dan kijken naar wat er eigenlijk al zo dik bovenop lag, maar waar ik niet aan wilde, namelijk pijn, verdriet en angst. Ik ben toen begonnen met yoga, omdat ik wist dat dit zich richtte op ademhalen en rust in het lichaam. Na de eerste les was ik verkocht,  ik ervoer meteen rust en ontspanning. En die kracht om mezelf tot rust te brengen zat in mij! Toen enkele jaren daarna de emotionele ervaringen zich hadden opgestapeld en samen kwamen na een pittige bevalling en traumatische kraamtijd wilde ik niets loslaten, want wat zou er gebeuren als ik losliet? Het voelde onheilspellend. Toen ik daarna yoga als ondersteuning inzette naast de ondersteuning van een coach en later behandeling van een psycholoog wist ik dat ik anderen ook wilde laten ervaren wat ik heb ervaren, want na alles wat er is gebeurd voel ik mij weer sterker en meer evenwichtig.

Vanuit de gedachte dat het leven een cyclus is met onvermijdbare verdrietige, maar ook vrolijke en gelukkige periodes is de naam voor De Seizoenen ontstaan; iedereen kent een lente periode in zijn leven, waarin alles fris en nieuw is, vol mogelijkheden en licht. De stabiele en warme zomer legt deze mogelijkheden vast en daarin kun je genieten van licht, ruimte en prachtige kleuren. Maar onvermijdelijk komt de herfst, waarin het donker, nat en koud wordt en waar je je minder behaaglijk voelt. En voor iedereen komt op den duur een winter, voor de ene strenger dan de ander. Je verliest je blaadjes en het wordt donker, misschien zelfs zwart. Maar hoe donker en zwart ook ,de lente zal zich altijd weer aandienen met zijn prachtige frisse kleuren en het begin van nieuw leven vol mogelijkheden. Mijn overtuiging is dat iedereen zwarte periodes kent in zijn leven. Soms kom je er op eigen kracht uit en soms heb je een steun nodig, iemand die naast je staat en in je geloofd. Iemand waarmee je kunt sparren en wie soms de wereld weer duidelijk en helder maakt. Het aangaan van dat proces is misschien eng en zwaar, maar eenmaal uit die moeilijke periode voel je de kracht van de lente; voelen je wortels sterker, geuren je bloesems nog lekkerder, zijn de kleuren van de bloemen meer helder en zijn je bladeren nog groener. Je zult, achteraf, zien dat de blaadjes die je hebt laten vallen in het donker de voedingsbodem zijn geweest voor jouw krachtige en kleurrijke lente.

 

 

De bomen komen uit de grond

En uit hun stam de twijgen

En iedereen vindt het heel gewoon

Dat zij weer bladeren krijgen

We zien ze vallen op de grond

En dan opnieuw weer groeien

Zo heeft de aarde ons geleerd

Dat al wat sterft zal bloeien

- Toon Hermans -